Mediationervaringen

Een greep uit de praktijk

'Eens geen vader, nooit meer vader'

Meneer Jansen belde me op. Hij vroeg of ik hem kon helpen, want zijn dochter was in grote problemen geraakt. Zijn dochter Anne is 16 jaar. Een maand geleden was ze door de kinderrechter voorlopig onder toezicht gesteld. Hij kwam daar pas later achter.

Hij had Anne al zes jaar niet meer gezien. Dat speet hem zeer. Sinds de scheiding van vader en moeder Janssen woonde Anne bij haar moeder. De ouders waren overigens nooit getrouwd. Annes moeder had een nieuwe relatie gekregen met de man waarmee Anne niet kon opschieten. Het ergste, vond ze, was dat hij zijn handen niet kon thuishouden en dat haar moeder geen oren leek te hebben naar haar verhaal. Ze hield het dus maar voor zich.

Ze kwam een leuke jongen Klaas tegen. Ze trokken steeds meer met elkaar op in hun vrije tijd. Zij kwam ook steeds meer bij hem thuis, omdat ze zich bij haar moeder niet meer veilig voelde. De zomervakantie brak aan en ondanks de protesten van Anne stond haar moeder erop dat ze meeging met het gezin op vakantie. Daar is het echt misgegaan, want Anne werd door de vriend van haar moeder aangerand op een moment, dat de anderen even weg waren.

Bij terugkeer van de vakantie heeft Anne al naar haar spullen gepakt en is bij Klaas en zijn ouders ingetrokken. Zijn ouders wisten niet goed wat ze met Anne aan moesten. Ze was immers pas 16 jaar. Daarom schakelden ze Jeugdzorg in.

Jeugdzorg besloot de kwestie aan de kinderrechter voor te leggen die Anne tijdelijk onder toezicht stelde, zodat een gezinsvoogd begeleiding kon geven en verder uitgezocht kon worden wat er met Anne gebeuren moest.

Toen vader Janssen dit verhaal hoorde, wilde hij Anne direct bij zich in huis nemen. Wat was  nu logischer dan dat, vooral omdat Anne dat zelf ook graag wilde. Jeugdzorg stak er een stokje voor. "Vader Janssen had zijn dochter al zes jaar niet gezien en hij had geen ouderlijke gezag over Anne", was het argument van Jeugdzorg.

Vader Janssen was sprakeloos van het onrecht dat hem werd aangedaan, zo voelde hij dat. Bij de scheiding in het grijze verleden had hij zich immers soepel opgesteld door mee te werken aan de wens van zijn ex vrouw om het gezag over de kinderen uitsluitend bij haar te laten. Hij vond het toen niet zo belangrijk, dat hij ook het gezag zou krijgen, want er was immers een goede zorgregeling afgesproken.
Helaas ontstond daarna een enorm meningsverschil over geld tussen vader Janssen en zijn ex waardoor de zorgregeling sneuvelde. Jaren lang deed vader Janssen pogingen om het contact met Anne nieuw leven in te blazen, maar de communicatie tussen de ouders bleef zo slecht dat dat niet meer goed kwam.

Nu Anna haar vader nodig had en vader alsnog een belangrijke rol in het leven van zijn dochter kon vervullen, belette zijn officiële positie dat hij alsnog die rol kon gaan spelen. Het liep treurig met Anne en vader af. Anne werd officieel uit huis geplaatst in een jeugdinstelling.

December 2013

Een goed einde is een goed begin